Berenloop 2015 (deel 2)

De week voor de Berenloop kreeg ik nog last van mijn rechter schouder en rechterkant nek. Kon gelukkig nog 2 behandelingen bij de fysio krijgen alvorens we naar Terschelling afreisden, plus het advies een hand vol paracetamol voor de zekerheid mee te nemen.
Het  is zondagmorgen klokslag tien wanneer we met de bus van Oosterend naar West gaan. Ideale omstandigheden, stralend zonnetje, een graad of 14 en windkracht 4 die we het eerste open stuk schuin in de rug hebben.

Rond 10.30 uur arriveer ik in West waar de halve marathon om 12.00 uur zal starten. Moest eerst even bij het VVV  langs om mijn gegevens door te geven i.v.m. overname startnummer. Het zou lullig zijn als bij mijn eerste halve marathon (waar ik zoveel moeite voor had gedaan) een naam van iemand anders in de boeken zal staan. 11.30 uur tref ik Richard en Ab nog rond de brandaris. Richard bied mij nog een gel aan die goed van pas zal komen voor de laatste 5 km.
12.00 uur galmt er een gigantische scheepshoorn waarmee de 19e editie van start gaat. Alvorens ik de startlijn passeer zijn er bijna 6 minuten verstreken. Rondje door het dorp richting jachthaven kom ik nog even aan de praat met Riekie van den Berg van runploug Garrelsweer.  Als ik haar vertel welke tijd ik ongeveer voor ogen heb merkt zij op dat ik dan  te langzaam loop waarop ik het tempo iets opvoer. Via de hoofdweg naar Midsland gaat het zonder problemen. In Midsland wacht ons een muur van mensen die ons als helden begroeten. Verder richting Formerum waar ik na 9 km mijn eerste drinkstop neem. Ben even gaan lopen om het vocht fatsoenlijk binnen te krijgen.
Na 10 km  is er een eikpunt waarop 1.00.02 staat vermeld. Ben tevreden want de 6 min. Bij de start gaan daar nog vanaf.  Verder door de duinen richting het strand. We zijn nu 12 km verder, een afstand die ik tot voorheen zelden liep. Krijg lichtelijk irritatie aan mijn rechterknie waardoor ik besluit lopend naar beneden het strand op te gaan. Aankomend in het mulle zand pak ik het tempo weer op, voel wel pijntjes in mijn knie. Verder het strand op wordt het zand harder en de pijn minder. Het weer begint om te slaan, het wordt donkerder en de wind wakkert aan tot kracht 6 die we schuin tegen hebben.
Na 15 km neem ik de gel van Richard wat mij de laatste 6 km op de been moet houden. We verlaten het strand weer en lopen door het losse zand de duinen weer op, een heuse kuitenbijtertje. Nog even een half bekertje water naar binnen waar ik vervolgens in de duinen een zee van mensen zie, het lijkt de Alpe d’huez  wel dacht ik nog.
Ik zie het bordje 17 km en voel me nog me nog redelijk goed. We zijn beland op de long way de naam zegt het al. Km bordje 18, energie in het lichaam smelt plotseling als sneeuw voor de zon weg. Conditioneel valt het wel mee maar de benen en boven in de rug raken vermoeid. Denk aan Rene zijn advies:
denk aan je houding, ook als je het zwaar hebt. Het is harken de laatste 3 km. Ik loop onder het 1 km punt door en word van alle kanten voorbij gelopen.
Het parcours slingert zich nog door West en eindigt op de rode loper  recht op de Brandaris af.  Eindtijd: 2.03.05  zeer tevreden.
 
Gerben Feenstra